Rozdział 3

– Zabrałeś mnie do sklepu z bielizną? – syknęła Hermiona, rozglądając się.

– Właściwie to do sex shopu.

– CO? – krzyknęła histerycznie. – Ty idioto! – powiedziała, kiedy uderzyła go w ramię.

– Żartowałem Granger. To sklep odzieżowy, w którym sprzedawana jest najlepsza bielizna.

Hermiona spiorunowała go wzrokiem. Zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć, podeszła do nich kobieta, nieco starsza od nich, z grzywą siwych włosów i przyjaznym uśmiechem.

– Draco?

– Ach, Lisa, promienna jak zwykle – powiedział blondyn, po czym pocałował ją w policzek.

– Jak zwykle czarujący.

Chłopak uśmiechnął się do niej bezczelnie.

– Kim jest ta młoda dama?

Draco przesunął się w bok, żeby kobieta mogła przyjrzeć się Hermionie. – Lisa to Hermiona Granger. Granger to Lisa, przyjaciółka mojej mamy.

– O mój… Hermiona Granger. Naprawdę?

– Tak. Potrzebuje nowych ubrań. Oczywiście – ostatnie słowo powiedział bezgłośnie, dlatego Hermiona tego nie usłyszała.

– Och, cicho chłopcze – odparła Lisa i zaczęła przyglądać się Hermionie. – Hmmm – mruknęła, kiedy wzięła w ręce luźną koszulę dziewczyny i zacisnęła tak, że materiał przylgnął do niej. – 70C prawda?

Hermiona zarumieniła się jasnoczerwono, a Draco patrzył z szeroko otwartymi oczami.

– Masz wielki potencjał, aby być bardzo piękną młodą kobietą.

– Um, dziękuję – mruknęła Hermiona niezręcznie. Wiedziała, że kiedy stąd wyjdą, zamorduje Malfoya.

– Więc Draco jakie ubrania masz na myśli?

– Piżamy odpadają – powiedział, patrząc na jej strój z obrzydzeniem. Hermiona skrzyżowała ramiona i spojrzała na niego. – Ubrania do pracy, które pokażą jej figurę. Stroje dzienne też mogą być. Upewnij się, że będzie miała kilka letnich sukienek na ramiączkach. Przydałyby się także sukienki koktajlowe i kreacja wieczorowa. Znajdź także koronkową damską bieliznę. Oczywiście przyzwoitą.

Hermiona stała z otwartymi ustami. – Draco Malfoy… ty… ty… ja… ja nie jestem nieprzyzwoita! – prychnęła.

♥ ☆ ♥ ☆ ♥ ☆ ♥

– Granger, możesz po prostu wyjść? – krzyknął Draco w prywatnej garderobie, kiedy usiadł na fotelu.

– Nie!

– Merlinie, kobieto nie może być aż tak źle.

– Wyglądam jak… nierządnica!

– Granger, nie sądzę, że to możliwe… – Draco zatrzymał się w połowie zdania.

Hermiona odsłoniła zasłonę. – Kto przy zdrowych zmysłach zakłada to do spania?

Draco nic nie powiedział. Nie mógł wymówić słowa i wpatrywał się w odsłoniętą skórę, a było jej dużo.

– Kochanie nie zakładasz jej do spania, ale do innych… celów – powiedziała Lisa, mrugając. – Teraz załóż tę bieliznę. – Po czym wyszła, zamykając za sobą drzwi.

– Malfoy, oczy mam wyżej! – Hermiona zakryła się zasłoną.

Draco trochę posmutniał, kiedy nie mógł się wpatrywać.

– Merlinie, jesteś typowym facetem. – Hermiona przewróciła oczami.

– Dziękuję.

– To nie jest komplement – warknęła.

Draco uśmiechnął się irytująco.

Dziewczyna jęknęła, zanim zamknęła zasłonę. – Przebieram się.

– Dobrze, podaj mi ubranie, kiedy skończysz.

– Dlaczego? Chcesz zobaczyć, czy będzie na ciebie pasowało?

– Granger – powiedział Draco, robiąc minę. – To obrzydliwe.

– Jeśli but pasuje.

– Co? – zapytał zdezorientowany.

– Nieważne, to mugolskie powiedzenie – westchnęła i rozsunęła zasłonę. Tym razem miała na sobie ołówkową spódnicę i bluzkę. Ale bluzka z dekoltem w literę V według niej trochę za dużo odsłaniała i niezbyt jej to odpowiadało.

– Podnieś włosy do góry – powiedział Draco nieco oszołomiony.

– Co?

– Granger, po prostu to zrób.

Hermiona rzuciła mu dziwne spojrzenie, ale zwinęła włosy w kok.

Draco natychmiast pożałował, że kazał jej to zrobić. Kiedy był w Hogwarcie wyobrażał sobie nauczycielki i bibliotekarki, które skaczą na swoje biurka i uwalniają swoje włosy, zmysłowo się poruszając… w tej chwili Granger wyglądała dokładnie tak, jak bibliotekarka z jego marzeń.

– Czy ty masz fetysz związany z profesor McGonagall albo coś podobnego?

– Co nie! Skąd ci przyszedł ten pomysł? – zapytał zdumiony.

– Wpatrujesz się we mnie jak w kawał mięsa, a ja wyglądam jak McGonagall.

– Jeśli ona wyglądałaby tak jak ty, bardziej uważałbym na zajęciach – mruknął.

– Trochę głośniej – powiedziała Hermiona nie słysząc go. Na szczęście.

♥ ☆ ♥ ☆ ♥ ☆ ♥

Po kilku strojach, które Draco akceptował lub nie, Hermiona była wyczerpana. Draco zauważył, że dziewczyna próbuje stłumić ziewnięcie, kiedy pokazała się w czarnej długiej sukni, w której wyglądała jak zakonnica. Spojrzał na zegarek, po czym sam ziewnął, bo było już po północy.

– Przebierz się w swoje ohydne, przepraszam w twoje piżamy. Muszę cię zabrać z powrotem do domu, zanim tu zaśniesz.

– Nie są ohydne – broniła zmęczonym głosem.

– Owszem są.  

Hermiona podniosła ręce do góry, poddając się w tej głupiej walce. Draco nie mógł się powstrzymać i roześmiał się.

♥ ☆ ♥ ☆ ♥ ☆ ♥

– Liso, jeszcze tu wrócimy. Ona jest naprawdę zmęczona.

– Widzę. Jeśli coś znajdę odłożę je dla was.

– Dziękuję Liso. – Draco pocałował ją w policzek. – Na razie weźmiemy te sześć rzeczy. – Blondyn podał jej suknię wieczorową, strój do pracy, codzienne ubranie (które go zszokowało), dwie pary damskiej bielizny (musiał ją zmusić, żeby mu się w nich pokazała) i suknię koktajlową. – Czy możesz na nie rzucić zaklęcie ognioodporne?

– Malfoy, masz paranoję. – Hermiona przewróciła oczami.

– Nie Granger, po prostu cię znam. – Hermiona nie wiedziała co powiedzieć, dlatego pokazała mu język.

– Bardzo dojrzałe – powiedział, opierając się o kasę.

– Liso, jeśli możesz wyślij mi czek przez sowę, za…

– Granger, już zapłaciłem – przerwał jej.

– Co, ale jak? Ja tylko wyszłam na chwilę.

– Wszystko zostało opłacone kartą stałego klienta Dracona, kiedy je zaakceptował – wyjaśniła Lisa.

Hermionie opadła szczęka. – Masz kartę stałego klienta?

♥ ☆ ♥ ☆ ♥ ☆ ♥

Hermiona usnęła, kiedy dotknęła głową poduszki.

Jednak Draco miał trudności z zaśnięciem. Myśli mnożyły się w jego umyśle. Sadie była ładniejsza od Granger, ale nie mógł zrozumieć, dlaczego Weasley tak ją potraktował. Granger była inteligentna, niemal do przesady. Jej dowcipne riposty były o wiele bardziej pouczające niż plotkowanie Sadie. Prawdę mówiąc, dzisiejszego dnia bawił się lepiej, niż kiedy był z Sadie. Zasnął, uśmiechając się, kiedy pomyślał o wyrazie twarzy Weasleya, kiedy zobaczy Granger po metamorfozie.

♥ ☆ ♥ ☆ ♥ ☆ ♥

Hermiona wyskoczyła z łóżka, zdając sobie sprawę, że nie usłyszała budzika. Była 6:20 miała mniej niż pół godziny, żeby się wyszykować. Szybki prysznic natychmiast ją obudził. Przez pięć minut szukała szlafroka, bo nie pamiętała, gdzie go położyła. Myła zęby, kiedy robiła sobie kawę i tosty. Nałożyła na siebie pierwsze lepsze ubrania, które znalazła w szafie. Kiedy szukała proszku Fiuu, rozległo się pukanie do drzwi.

– Granger, muszę powiedzieć, że masz na sobie ohydny strój.

– Najlepiej nic nie mów – warknęła. – Chodźmy już, bo nie chcę się spóźnić.

– Granger jest sobota.

Hermiona mrugnęła. – Jest sobota - powtórzyła oszołomiona.

– Jest sobota – powtórzył ponownie.

– Och. Więc niepotrzebnie się ubrałam. – Dziewczyna popatrzyła na siebie.

– To się ubiera?

– Och, zamknij się Malfoy. Dlaczego ciągle drwisz z moich ubrań?

– Próbuję ci delikatnie powiedzieć, że powinnaś wyrzucić całą swoją garderobę, z wyjątkiem ubrań, które wczoraj kupiliśmy.

– Rzeczywiście delikatne – prychnęła.

– Taki już jestem – powiedział z uśmiechem.

– Powtarzam, zamknij się.

– Załóż jedną z sukienek, którą kupiliśmy wczoraj.

– My? Masz na myśli to, że zmusiłeś mnie do przymierzenia jej, a potem ją kupiłeś?

– Szczegóły – Draco machnął ręką, po czym wszedł do mieszkania.

– Co zamierzasz zrobić?

– Nie chcesz wiedzieć Granger.

♥ ☆ ♥ ☆ ♥ ☆ ♥

Hermiona spojrzała na swoje odbicie w lustrze. Suknia była wspaniała, ale nadawała się tylko na wielkie wyjścia. Nigdy takiej nie nosiła, ani nawet o takiej nie marzyła. Podkreślała jej kształty i naprawdę jej się podobała.

– Czy wyglądasz przyzwoicie?

– Nie!

– Wchodzę!

– Draco Malfoy! – wrzasnęła.

– Cholernie pani kłamie. Powinienem się tego spodziewać.

Hermiona skrzywiła się. – A co jeśli nie kłamie? Daj mi chociaż jeden powód, dlaczego powinnam cię oczarować? – Odwróciła się twarzą do niego.

– Jestem zbyt przystojny.

– To nie jest wystarczający powód – powiedziała, uderzając do w klatkę piersiową.

– No to idziemy - odparł blondyn, zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć przed ponowną teleportacją.

Na szczęście tym razem była na to przygotowana.

– To mi przypomniało, że nie zamordowałam cię za wczoraj – mruknęła, kiedy poczuła grunt pod nogami.

– Bardzo śmieszne, Granger. Możesz otworzyć oczy.

– Nie jestem pewna czy chcę.

– Możesz chodzić z zamkniętymi oczami jak idiotka, jeśli chcesz, nie ma to dla mnie większego znaczenia.

Hermiona niechętnie otworzyła ocz. Otaczały ją krystalicznie czyste, białe marmurowe ściany. Potem zobaczyła umywalki i krzesła. Była w salonie fryzjerskim.

– E’llo Drahko – powiedział gruby głos.

Hermiona odwróciła się w stronę głosu i niemal zemdlała, jak zobaczyła jego posiadacza. Cudowne blond włosy prawdopodobnie gęstsze niż u Malfoya. Zielone oczy przypominały jej wiosnę. Miał wspaniały akcent, domyśliła się, że skandynawski. Chociaż wiedziała dokładnie który. Tak czy inaczej był najprzystojniejszym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek widziała.

– Gustav to twój najnowszy projekt – odparł Draco wskazując Hermionę.

– Ach widzę. Fal’o za mną.

– Pójdę za tobą wszędzie – szepnęła głośno Hermiona.

Obaj mężczyźni zatrzymali się. Draco zmarszczył brwi, a Gustav wesoło się uśmiechnął.

– Oczywiście tutaj – powiedziała, rumieniąc się.

Draco to zauważył i skrzywił się. – Przestań mówić z akcentem Gusty.

– Ale pani to lubi – powiedział Gustav doskonałym angielskim akcentem. Hermiona zamrugała, słysząc tą zmianę.

Draco nic nie odpowiedział.

– Ale zaborczy, co nie?

Czytaj dalej →

_______

Witajcie :) Prosiliście żeby rozdział pojawił się szybko no i jest :) Pierwszy etap metamorfozy za nami. Hermiona ma już zakupione ubrania, a teraz fryzjer i make up ;) Niedługo zobaczycie efekty, cały czas szukam idealnego zdjęcia :) Jak wrażenia po rozdziale? Mam nadzieję, że tak jak ja co chwile wybuchaliście śmiechem :D

Tradycyjnie dziękuję za masę komentarzy i wyświetlenia. Nie sądziłam, że ta historia tak Wam się spodoba :) Kolejny rozdział dodam w środę, bo jeszcze czeka mnie tłumaczenie ósmego rozdziału Ciemności i Światła (pojawi się na blogu w poniedziałek).

To chyba tyle. Komentujcie i oceniajcie. Enjoy!